dinsdag 6 juni 2017

05: Fiets 11-Stedentocht


Bolsward:  Zo'n 35 jaar geleden wou ik wat aan sport gaan doen. Ik begon met fietsen en dat resulteerde al snel in het jaarlijks meefietsen tijdens de 11-Stedentocht. Deze tocht fietste ik 7x. Nu na vele jaren weer een 11-Stedentocht, het kriebelde weer eens om een keer mee te doen. In die tijd was je natuurlijk veel fanantieker en het tempo lag dan ook zo hoog dat er gewacht moest worden bij de tijdscontroles. Nu vele jaren later was de doelstelling: Uitrijden en heel blijven!!


Voorbereiding: Was redelijk, maximaal 140 km. gereden. Met de speciaal aangeschafte racefiets ging het niet goed, mankement aan de derailleur en cassette. Geen derailleur meer te krijgen van dat merk en de fiets was dus onbruikbaar. Op marktplaats gesneupt, andere fiets gekocht, beter uitgekeken en daarop de 11 gereden. 





Druk bij de start om kwart voor 8 's morgens



Onderweg tijdens de eerste passage in Bolsward na 140 km.


De start: 's Morgens door Meintsje naar Bolsward gebracht, ze zou me ook weer ophalen 's avonds. Ik ging ervan uit dat de klok rondgedraaid zou worden, tegen 8 uur weg en 's avonds dus zelfde tijd terug. Het was druk in Bolsward bij de start maar ongelooflijk hoe alles rustig en gedisciplineerd verliep. Om 7.50u kon groep 21 door, het eerste stukje lopend achter de muziek aan, eerste stempel en rijden maar.




De tocht:  Het stuk naar Dokkum was 'appeltje-eitje'! Praktisch het hele stuk was voor de wind, zelf reed ik stukken boven de 30km/u maar er waren natuurlijk 'kanjers' die veel harder konden en je soms met 40km/u of meer voorbij gingen. Een paar keer ongelukje net voorkomen. Vind dat 1 puntje van de 11 die niet zo leuk is, samen met fietsers die geluidsapperatuur hebben meegenomen en die hard aanzetten onderweg. Maar de organisatie is prima en de sfeer heel gezellig onderweg! In de steden zelf was het ook heel gezellig, veel muziek en goede verzorgingsplaatsen met heerlijke hapjes en natuurlijk: de stempel! We liepen door de steden en vooral in Staveren was het erg druk en we moesten een hele tijd wandelen voordat we stempel en melk hadden gekregen.


Fanclub 'Ploeg Ymie Leffring'
Het 2e deel: In Dokkum stond mijn fanclub compleet met een lekkernijtje klaar (Ik noem het maar ploeg Ymie Leffring). Tige dank!!!  Na Dokkum werd het zwaarder. Meteen al tegenwind en dat zou grotendeels zo blijven tot Staveren min het stukje Bolsward-Sneek. In de Zuid-West Hoek werd het allemaal wat milder, de wind nam af en een vriendelijk zonnetje sierde de hemel. Dat hadden we nodig! Vanaf Staveren hadden we de wind mee. 


Stempelpost Bolsward
Onderweg:  Veel mensen aan de kant met of zonder partytent, veel high five's, overal aanmoedigingen, veel muziek kortom het was erg leuk onderweg!! Het eerste stuk had ik stukken in de groepen meegereden maar later tocht maar veranderd van strategie. Dit kwam doordat je enkele malen van de weg werd gereden door zwalkende of hard rijdende fietsers. Ook enkele slachtoffers gezien onderweg waar de ambulance bij moest komen. Dus maar veel buiten de groepen gereden, af en toe eens even achterin gezeten maar daar hield het dan mee op. Nadelen: Je hebt meer last van de wind en fietst langzamer; voordeel: Je hoeft niet steeds in de remmen en versnellen, dit heb je vaak bij het rijden in een groep. En het is natuurlijk veiliger! 

Finish:  De 235 kilometer zitten erop!!! Ik was om 21.00u binnen. Mn 2 meisjes stonden me op te wachten in Bolsward! Meintsje heeft nog wat gefilmd alleen miste ze mij! Dus maar ff teruggereden voor alsnog een kort fragment. Ik kreeg een mooie bos bloemen van Meintsje en bij het afmelden een prachtige medaillle en de felicitaties. Het was een hele speciale belevenis om na zo'n 30 jaar weer eens mee te doen aan de 11-Steden fietstocht. Volgend jaar weer??  Mijn benen, voeten, buik, nek en vooral achterwerk zeggen NEE, maar in het koppie zegt een stemmetje: Dit moet je toch weer eens vaker doen Albert!!


Trio die leuke teksten zong en sprak in Leeuwarden
Mooie maar zware dag gehad, in Spannenburg best wel beetje emotioneel omdat daar Pa en Ma 30 jaar vaak stonden om me aan te moedigen. Dat mis je. 


Voor de organisatoren een dikke pluim!! Wat hadden ze alles perfect voor elkaar!! GEWELDIG!

Bedankt en misschien.....tot volgend jaar (?)



It's always good to be Back Home!

De beloningen met een bosje bloemen van Meintsje!